Vorig jaar heb ik voor het eerst meegedaan aan de Roparun met Team Langedijk. Toen was ik basiskamper samen met Maartje, een onwijs mooie ervaring en proefde naar meer.
Dit jaar werd ik gekozen om als loper mee te gaan…. Wat onwijs gaaf! Dus ik ben gelijk in training gegaan, ging mee trainen met de club lopers van Team Langedijk in De Goorn van top trainer Erick Sinnige. Helaas kreeg ik blessure op blessure en voelde ik steeds meer dat ik het niet zou gaan redden als loper. Na een telefoontje met Frank Bijvoet hebben we samen besloten dat ik niet zou lopen maar zou fietsen, zodat ik toch op de route zou zijn. Enorm balen en was even heel verdrietig, maar al snel kon ik het een plekje geven en ging ervoor als fietser en navigator.
Na een oefenrun in het donker kon ik het nog even oefenen, maar met Ronald in ons team (A) zou dit helemaal goed komen! Ik had er volle vertrouwen in! Totdat er ineens wat werd gewisseld in ons team en Ronald niet meer ging fietsen maar verder ging als fysio/masseur, dus waren Cindy , Bart en ik op ons aangewezen. Iets later hoorde we dat Maaike niet mee kon gaan in verband met de ziekte van haar moeder, dus moest er nog iemand bij, dit werd Frank Visser.
Afijn, vrijdag 18 mei vertrokken we naar Hamburg, na het uitzwaaien, stop bij de Volvo garage en de vele files kwamen we uiteindelijk aan in ons hostel in Hamburg. Lekker slapen, de volgende zouden we starten om 15.42 uur….
Het weer was heerlijk en werd nog mooier. Na het opzetten van het basiskamp bij de start locatie en het op orde maken van de fietsen en het nuttigen van een heerlijke lunch was het dan eindleijk zover…..
Het startschot van Team A werd gegeven, met zijn alle gingen we starten, de trein die Roparun heet was gaan rollen….
Ons schema was: 16.00 uur – 20.00 uur / 00.00 uur – 04.00 uur / 08.00 uur – 12.00 uur en dat keer 2 en daarna een run bike run met allemaal.
De eerste run ging perfect hoewel het navigeren mij nog best tegen viel in een onbekende stad, in Duitsland, opletten op de weg, tempo van de lopers en het andere verkeer. Maar we bereikte het basiskamp, heerlijk!! Aldaar werden we verrast met een lekkere soep. Na het eten, met zijn alle op de lange regel slapen in de bus, nouja slapen….. Op naar onze tweede run, dit werd een nachtrun in Bremen. Ook dit ging perfect, we hebben de lopers niet om hoeven laten lopen. Bij terugkomst even snel wat drinken, opfrissen en weer in 7 persoonsbed :-) En zo ging het door en door. We hebben prachtige doorkomsten gehad, met name in Zutphen, de 7.5 km lange route van waxinelampjes langs de straat, de enthousiastse mensen lans de route, ook op gekke tijden midden in de nacht. Wat gaaf en wat een kippenvel!
De sfeer zat er goed in, misschien wel te goed, zoveel gelachen tot buikpijn aan toe. Blij met ons top team, we hebben het geflikt!
Bij de één na laatste run in Nederland kreeg ik als verrassing te horen dat ik van Ablasserdam naar de finish mocht fietsen met alle lopers achter mij aan ( als run-bike-run) helaas werd ik niet lekker en op het laatste moment aangegeven dat ik niet kon fietsen, ik denk door alle emoties, slecht slapen, slecht eten, warm weer… Heb ik het stokje overgedragen aan Ronald, zo kon hij toch nog de sfeer van het fietsen proeven.
En wat gaaf toen we elkaar allemaal weer zagen bij de finish! Ik was verrot! Maar wat een energie en we weten allemaal waar we het voor doen!
Wat ben ik ongelooflijk trots op ons Team A en nog trotser op ons allemaal stuk voor stuk kanjers!
Dit was even in een notendop mijn verhaal….
Related Posts
